بررسی تأثیر prp در ترمیم شکاف های سطح غضروف مفصلی استخوان ران مبتلا به استئوآرتریت در خرگوش

پیش زمینه و هدف: استئوآرتریت یک بیماری مفصلی دژنراتیو بوده که عموماً با نشانه هایی همچون تخریب تدریجی مفصل، تشکیل استئوفیت و به علت فیبرویلاسیون، نازک شدن، ایجاد سائیدگی و شکاف هایی در سطح غضروف مفصلی ایجاد می شود از طرفی prp یا به عبارتی پلاسمای غنی از پلاکت از خون خودی که فاقد هرگونه عوارض مختلف به دلیل خودی بودن آن و وجود فاکتورهای رشد و ترمیمی مورد توجه قرارگرفته، بر این اساس هدف از این مطالعه بررسی توان و ظرفیت ترمیمی prp در ترمیم بافت غضروفی و درمان شکاف های سطح مفصلی ناشی از استئوآرتریت موردبررسی قرار گرفت.مواد و روش کار: در این مطالعه از 25 سر خرگوش نیوزلندی سفید و بالغ از هر دو جنس استفاده شد. دو هفته بعد از معاینات بالینی و اطمینان از سلامت کامل اقدام به مدل سازی استئوآرتریت به شیوه جراحی در زانوی راست با قطع وتر صلیبی کردیم. پس از گذشت 8 هفته بعد از جراحی و اطمینان از ایجاد استئوآرتریت خرگوش ها به صورت تصادفی به 5 گروه کنترل و درمان، 5 تایی تقسیم شدند که گروه کنترل بدون دریافت prp و گروه درمان نیز 8 هفته بعد از جراحی اقدام به تزریق داخل مفصلی prp خودی کردیم و نهایتاً بعد از سپری شدن مدت زمان پیش بینی شده در هر گروه اقدام به نمونه برداری جهت مطالعه و ارزیابی به آزمایشگاه ارسال گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که میزان شکاف های غضروف سطح مفصلی استخوان ران بین گروه های درمان شده با prp با گروه کنترل رابطه معنی داری وجود داشته به این صورت که prp تأثیر ترمیمی روی غضروف مفصلی دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش استفاده از prp خودی به دلیل خودی بودن و فاکتورهای رشد و ترمیمی زیاد آن می توان به عنوان رهیافتی جهت درمان استئوآرتریت استفاده کرد.